Απελευθέρωση Της Θεσσαλονίκης Και Το Έπος Του 1940

 

''Τιμούμε Και Φέτος Τις Δύο Εθνικές Επετείους (Την Απελευθέρωση Της Θεσσαλονίκης Μας Και Το Έπος Του 1940), Στο Πρόσωπο Ενός Ανθρώπου Που Συμμετείχε Αγωνιζόμενος Και Στις Δύο Αυτές Περιόδους.''

Στο πρόσωπο του ήρωα Συνταγματάρχη Βασίλη Αβδελά τιμούμε τη διπλή ιστορική επέτειο της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης (26/10/1912) και του ΌΧΙ (28/10/1940).

Ο Συνταγματάρχης Βασίλειος Αβδελάς ήταν ο Αξιωματικός που συμμετείχε με την ίδια του τη ζωή ως ένδοξος μαχητής της πατρίδας μας και στις δύο αυτές περιόδους, αλλά και στην Μικρασιατική Εκστρατεία και την Πατριωτική Εθνική Αντίσταση, κατά την διάρκεια της οποίας πολέμησε για εμάς όμως δολοφονήθηκε από τους κομμουνιστές.

Ο Βασίλειος Αβδελάς Έλληνας εθνικιστής, ανώτερος αξιωματικός του Πυροβολικού με τον βαθμό του Αντισυνταγματάρχου, αγωνιστής της Π.Α.Ο.  στη διάρκεια της Αντιστάσεως κατά των κατακτητών του Άξονα, γεννήθηκε το 1897 στην πόλη Στρώμνιτσα και κατακρεουργήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 1944 στο χωριό Ροδολίβος στα νοτιοανατολικά του νομού Σερρών, κοντά στη Δράμα, από τις συμμορίες του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος. Τάφηκε στο Κοιμητήριο της Παναγίας Ευαγγελίστριας στη Θεσσαλονίκη.

Ο Βασίλειος Αβδελάς όταν ήταν μαθητής της Αστικής Σχολής, ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση του αείμνηστου στρατηγού Τσιρογιάννη που ήταν απεσταλμένος από το Υπουργείο Στρατιωτικών της Ελλάδος στην Στρώμνιτσα την εποχή του Μακεδονικού αγώνα σε μυστική αποστολή και ρώτησε τον Αβδελά: «...Θέλεις να βοηθήσεις την Ελλάδα; Θέλεις να βοηθήσεις τον αγώνα;». 

Ο Αβδελάς απάντησε με ενθουσιασμό, «Ναι» και ο στρατηγός Τσιρογιάννης τον όρισε σύνδεσμο του πρώτου δρομολογίου, Στρώμνιτσα–Θεσσαλονίκη-Προξενείο και Στρώμνιτσα Μελένικο-Σέρρες.

Ο Αβδελάς παρακολούθησε τις Εγκύκλιες σπουδές στη γενέτειρα του και αποφοίτησε από Γυμνάσιο της Θεσσαλονίκης. 

Στη συνέχεια κατόπιν εξετάσεων εισήχθη και ξεκίνησε τη φοίτηση του στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων. 

Το 1914 μαζί με άλλους Ευέλπιδες εγκατέλειψε τη Σχολή, επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη και πολέμησε ως εθελοντής για την απελευθέρωση της Μακεδονίας, ενώ στη συνέχεια επέστρεψε στη Στρατιωτική Σχολή από την οποία αποφοίτησε το 1918, με το βαθμό του Ανθυπολοχαγού του Πυροβολικού. 

Συμμετείχε στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, στη Μικρασιατική Εκστρατεία και στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο του 1940, καθώς και στον Ελληνογερμανικό πόλεμο ως τον Απρίλιο του 1941, ως Διοικητής του Πυροβολικού της ΧV Μεραρχίας, ενώ έζησε την κατάρρευση του Μετώπου και την οπισθοχώρηση του Ελληνικού στρατού.

Στην διάρκεια της Κατοχής ο συνταγματάρχης Αβδελάς, εντάχθηκε στις εθνικές ομάδες αντιστάσεως της «Π.Α.Ο. [«Πανελλήνιος Απελευθερωτική Οργάνωσις»] και αρχικά υπήρξε μέλος της διοικούσης επιτροπής της Οργανώσεως. 

Ανέλαβε στρατιωτικός διοικητής των Εθνικών Απελευθερωτικών Ομάδων με γενικό αρχηγό τον Αντώνη Φωστερίδη, [Αντών Τσαούς], στα Μακεδονικά βουνά. 

Στις 25 Οκτωβρίου του 1943, παρότι διευθυντής επιχειρήσεων αντιστάσεως της Οργανώσεως είναι τυπικός ο Ιωάννης Παπαθανασίου, που υποστηρίζει την συνεννόηση με τους κομμουνιστοσυμμορίτες, της διαταγές τις δίνει ο Αβδελάς, ο οποίος είχε αναλάβει πλέον τα ηνία της Οργανώσεως, αναλαμβάνοντας καθήκοντα Επιτελάρχου στην Π.Α.Ο. στη θέση του Αργυρόπουλου που είχε μεταβεί στη Μέση Ανατολή. 

Ο Αβδελάς έδωσε τον τελικό προσανατολισμό στην Οργάνωση απαντώντας αρνητικά στις προτάσεις του Ε.Α.Μ., [Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο], το οποίο είχε γνωστοποιήσει πως δέχεται να υπογράψει συμφωνία ανακωχής μόνο με το «Σώμα αξιωματικών της Π.Α.Ο.» και όχι με την οργάνωση καθαυτή.

Μα όταν πάλι στην Μικρά Ασία δούλοι αδελφοί κάλεσαν τον στρατό μας, πάλι βρέθηκε πρώτος. 

Μα τώρα ως αξιωματικός. 

Και έμεινε εκεί ως πυροβολητής και ως αεροπόρος μέχρι τέλους. 

Τα χρόνια πέρασαν. 

Οι Ιταλοί ζητούν πολλά. 

«Όχι» απήντησαν οι Έλληνες και ο αντισυνταγματάρχης Αβδελάς δίνει τό πρώτο κτύπημα στους Ιταλούς. 

ΤόΊβάν, τόΤσαγκόνι. η Κορυτσά. ή Κλεισούρα, γνωρίζουν τον ήρωα.

Η Μοράβα, το Τομάρι τρέμουν στο άκουσμα των κανονιών του Αβδελά. 

Ποιος δεν ξέρει την δράση της ΧV Μεραρχίας; Κι' αυτή οφείλεται και στα κανόνια του Άβδελά. 

Ήλθε η γερμανοϊταλοβουλγαρική σκλαβιά. 

Και ο συνταγματάρχης γίνεται ξανά μικρός της Αστικής Σχολής. 

Μικρός της Στρώμνιτσας. 

Αναλογίζεται και βρίσκει μόνον την επαναστατική, την αντάρτικη, ζωή κατάλληλη. 

Δεν σταματά. Τον ηλεκτρίζει ό αγώνας και ξεκινά.

Γίνεται στρατιωτικός διοικητής των Εθνικών Απελευθερωτικών Ομάδων με γενικό αρχηγό τον Φωστερίδη (ΑντώνΤσαούς) στα Μακεδονικά βουνά. 

Μα οι εχθροί ήσαν πολλοί. 

Ήσαν και “Έλληνες” έθνοπροδότες. 

Από ποιόν να φυλαχθεί. 

Παίρνει την μεγάλη απόφαση για μία συνενόηση με τους παρασυρθέντες Έλληνες. 

Θα τον εσέβοντο οι Έλληνες. 

Τι να τους φοβηθεί; Μήπως τους έβλαψε; ΠΟΤΕ. 

Καί ξεκίνησε και πήγε στο Ροδολείβος με ένα σκοπό συμφιλιωτικό καθαρό. 

Τον είχαν στείλει και οι Εγγλέζοι με την συνοδεία του βρετανού ταγματάρχη Κιτ-Κατ. 

Και εκεί, αφού έδιωξαν τον άγγλο τον βασάνισαν και τον δολοφόνησαν τον ήρωα. 

Χέρια ελληνικά τον σκότωσαν...

Στις 26 Μαρτίου του 1986 εξαφανίστηκε η προτομή του Αβδελά που ήταν τοποθετημένη σε δημόσιο χώρο στη Δράμα και την ευθύνη ανέλαβε η κομμουνιστική οργάνωση με την ονομασία «Νέες Ταξιαρχίες».

Μεγάλη συγκίνηση προκάλεσε η παρουσία πολλών μελών της οικογένειας του ήρωα στο μνημόσυνο που διοργανώνει προς τιμήν του. 

Ο Μιλτιάδης Κουμπλής, δισέγγονός του, στην ομιλία του αναφέρθηκε στην δράση του ένδοξου προγόνου του και ζήτησε ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ από τους σύγχρονους Έλληνες. 

Παρών ήταν και ο εγγονός του Αντωνίου Φωστερίδη (Τσαούς Αντόν), γενικού αρχηγού την εθνικών δυνάμεων της Αν. Μακεδονίας, στις οποίες υπηρετούσε και ο Σχης Βασ. Αβδελάς ως ανώτερος διοικητής.

Υ.Γ. Κουμπλής Χαράλαμπος δισέγγονος Συνταγματάρχη Βασίλειου Αβδελά και εγγονός Στρατηγού Μιλτιάδη Κουμπλή...