Συναντήσαμε τον Βαγγέλη Αραμπατζή, τον 23χρονο μαέστρο, στην καθιερωμένη πρόβα του Σαββάτου της Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων Ελλάδος, κι αφού έκλεψε λίγο χρόνο μας παραχώρησε την παρακάτω συνέντευξη.
Της Αθηνάς Τόλια
-Κύριε Αραμπατζή, περιγράψτε μας με λίγα λόγια την πρώτη επαφή σας με τη μουσική.
Ασχολούμαι με τη μουσική από την ηλικία των τεσσάρων ετών. Ο πατέρας μου είναι τενόρος και έτσι και εγώ μπήκα στον κόσμο της μουσικής από πάρα πολύ μικρή ηλικία. Από τα παιδικά μου χρόνια παρακολουθούσαμε συναυλίες στο Μέγαρο Μουσικής και γι’ αυτόν τον λόγο θα έλεγα ότι η οικογένειά μου ήταν το κίνητρο και η αιτία να ακολουθήσω και εγώ αυτήν την επιστήμη.
-Έχετε κάποιο πρότυπο το οποίο θαυμάζετε ή εκτιμάτε;
Πέρα από την οικογένειά μου, όντας και εγώ μαθητής πολλών ωδείων και μουσικών ιδρυμάτων, οι καθηγητές μου ήταν το πρότυπό μου σε αυτό το δύσκολο έργο, στο να αναλάβω ένα τόσο μεγάλο συμφωνικό σύνολο. Και πιστεύω ότι κάθε μαθητής έχει ως πρότυπο σε κάθε τομέα τον καθηγητή του, γιατί αυτοί είναι οι άνθρωποι που καθοδηγούν σωστά τα παιδιά.
-Τι είναι η Σ.Ο.Ν.Ε. και ποιο το κίνητρο της δημιουργίας της;
Συμμετείχα σε πάρα πολλές συναυλίες στο εξωτερικό. Έβλεπα λοιπόν το επίπεδο που είχαν οι νέοι, το ήθος, τη συνέπεια, την οργάνωση και γυρνώντας στην Ελλάδα, έλεγα για ποιο λόγο εμείς, ως Έλληνες, να μην έχουμε κάτι αντίστοιχο, μια συμφωνική ορχήστρα νέων, μια χορωδία νέων. Και έτσι τελειώνοντας το Μουσικό Σχολείο Θεσσαλονίκης, στα 18 μου χρόνια αποφάσισα να καλέσω νέους μουσικούς από όλη την Ελλάδα και να δημιουργήσουμε τη συμφωνική ορχήστρα νέων της χώρας. Έτσι, μουσικοί από όλη την Ελλάδα κάθε Σάββατο έρχονται εδώ (στη Θεσσαλονίκη) με κάθε μεταφορικό μέσο, για να πραγματοποιηθούν οι πρόβες. Ήταν ένα πάρα πολύ δύσκολο έργο, αλλά με τη θέληση και το πάθος που δείξαμε έγινε πραγματικότητα.
-Το εγχείρημα σας βρήκε ανταπόκριση στους νέους;
Στην αρχή τα μελη της ορχήστρας ήταν 80 μέλη και εν συνεχεία φτάσαμε τα 180. Ευελπιστούμε με την ακαδημία που θα δημιουργηθεί να φτάσουμε και τα 1000.
-Ποιος ο δικός σας ρόλος ως μαέστρος, ιδιαίτερα όταν έχετε να διδάξετε ή να διευθύνετε ένα τόσο μεγάλο σύνολο διαφόρων ηλικιών;
Όντως, κάθε παιδί εδώ μέσα έχει τη δικιά του ηλικία, έχει το δικό του εκπαιδευτικό σύστημα. Όλοι οι νέοι χρειάζονται κάποιον να τους ξυπνάει, να τους υπενθυμίζει τη δυναμικότητα που έχουν μέσα τους. Πάντα αυτό το καμπανάκι τούς χτυπάω, στο να διαβάζουν και να μελετούν. Μπορούμε να φτιάξουμε ένα δικό μας εκπαιδευτικό σύστημα που θα αναιρέσει αυτό το μπάχαλο που επικρατεί.
-Πως μπορεί κάποιος να γίνει μέλος της Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων Ελλάδος;
Καταρχάς, να είναι το παιδί σε ένα πολύ καλό μουσικό επίπεδο, για να μπορέσει να ενταχθεί στην ορχήστρα ή στη χορωδία. Αλλά και αν κάποιο παιδί δεν έχει μουσικές γνώσεις, έχουμε εκπαιδευτικό προσωπικό, για να λύνει τέτοιου είδους προβλήματα.
-Αν μπορούσατε να μας πείτε ποιο είναι το μεγαλύτερο αγαθό που προσφέρει η μουσική σε έναν νέο, ποιο θα ήταν αυτό;
Τη διαμόρφωση του χαρακτήρα του και του πνεύματός του. Η μουσική είναι η έκφραση των συναισθημάτων του ανθρώπου. Χωρίς τη μουσική δεν ζει κάποιος, είναι πολύ τυχερός ο άνθρωπος που ασχολείται με τη μουσική και που μπορεί να καταλάβει αυτήν την επιστήμη. Ο άνθρωπος ο οποίος δεν μπορεί να μπει στα άδυτα της μουσικής είναι νομίζω ένας δυστυχισμένος άνθρωπος. Και το τονίζω ότι μιλάω για τη μουσική! Και όχι για τις μουσικές...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου