YΠΑΡΧΕΙ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ;

  Από την αρχαιότητα κιόλας βασάνιζε μια σκέψη τους ανθρώπους, τους έτρωγε από μέσα στα σωθικά τους. Είναι σαν να θέλεις να μάθεις το τέλος ενός βιβλίου ή μιας ταινίας και που για άγνωστους λόγους δεν βρίσκεις ποτέ την λύση τους. Υπάρχει μεταθανάτια ζωή ή η ελπίδα του ανθρώπου για μια δεύτερη ‘ζωή’ είναι τόσο δυνατή ώστε να ξεπερνά κάθε φαντασία;

   Πρόσφατα εκδόθηκε ένα βιβλίο που έμελλε να ταράξει τα νερά. Ένας πετυχημένος νευροχειρουργός, ο Δρ.Eben Alexander, αποφάσισε να γράψει ένα βιβλίο με τίτλο ‘Proof of Heaven’ στο οποίο θα εξηγούσε όλη την μεταθανάτια εμπειρία που βίωσε όταν κάποια στιγμή έπεσε σε κώμα και ο εγκέφαλος του βρισκόταν σε πλήρη «απενεργοποίηση». Οι γιατροί ήταν απολύτως βέβαιοι πως o συνάδελφος τους δεν θα ξυπνούσε καθώς ο εγκεφαλικός του φλοιός ήταν αδρανής. Μετά από επτά ημέρες, και πέρα από κάθε προσδοκία, ο Dr. Eben Alexander άνοιξε τα μάτια του και διηγήθηκε ότι κατά το χρονικό διάστημα της απουσίας του είχε  απόλυτη συνειδητότητα. Ο ίδιος προσπάθησε να πείσει τον περίγυρο του πώς κατά την διάρκεια του κώματος του βρέθηκε σε άλλα τοπία και είδε πρόσωπα ανθρώπων που δεν είχε ξαναδεί ποτέ. Κάποιοι τον πίστεψαν αφού στην κατάσταση που βρισκόταν ο εγκέφαλος του ήταν ανίκανος να παραγάγει οποιαδήποτε συνείδηση, συναίσθηση, σκέψη ή εικόνα και κάποιοι άλλοι τον θεώρησαν τρελό και υποστήριξαν πως όλα ήταν  παιχνίδια του εγκεφάλου, παραισθήσεις και ψευδαισθήσεις οφειλόμενες στην έλλειψη σωστής οξυγόνωσης του εγκεφάλου ή σε βαθείς μηχανισμούς του οργανισμού για τον εξωραϊσμό της στιγμής του θανάτου. 

   Πόσες φορές, βλέποντας μια ταινία, δεν έχουμε αναρωτηθεί αν πέρα από αυτήν την ζωή που ζούμε τώρα υπάρχει και κάτι παραπάνω; Αν για παράδειγμα υπήρχε έστω και μια μικρή πιθανότητα να ζήσουμε δυό ζωές, ή τρείς ή τέσσερις και ούτε καθεξής. Γνωρίζουμε πώς οι Αιγύπτιοι μουμιοποιούσαν τους νεκρούς τους για να διατηρηθεί η ταυτότητα του ατόμου στην μεταθανάτια ζωή.  Στον Βουδισμό υπάρχει η έννοια της συνέχειας, όλα είναι μια συνεχής εναλλαγή. Και ο θάνατος είναι μια ενδιάμεση κατάσταση, μια «στάση» λίγο πριν τον επόμενο κύκλο.

    Υπάρχει ένα ρητό που λέει ‘κάνε το καλό για να σου έρθει πίσω’ και υπάρχουν φορές που στα αλήθεια αναρωτιέμαι αν όντως το  κάρμα, που για κάποιο λόγο φαίνεται πώς είναι μια λέξη μόδας αφού όλοι την χρησιμοποιούν ακατάπαυστα, είναι κάτι το υπαρκτό. Ίσως ο άνθρωπος την επινόησε για να πείσει τον εαυτό του πώς με τις καλές πράξεις θα πάρει και αυτό που του αξίζει, και ότι στην επόμενη ζωή θα είναι πιο όμορφος, πιο πετυχημένος, πιο ευτυχισμένος. Με λίγα λόγια όλα «πιο».                                                                                                                                          Είμαι λάτρης και φανατικός οπαδός του ρεαλισμού, βλέπω τα πράγματα έτσι όπως είναι χωρίς να πιστεύω σε μυστικές συνωμοσίες και κρυφές αιτίες πίσω από το καθετί. Ξέρω πώς εμείς οι άνθρωποι δεν θα είμαστε ποτέ ευχαριστημένοι από την ζωή μας, πάντα θα θέλουμε περισσότερα, ίσως επειδή είναι στην φύση μας, για αυτό και είναι ελπιδοφόρο να φαντάζεσαι ότι ζείς πολλές ζωές. Αλλα καλώς ή κακώς είναι κάτι που δεν θα το μάθουμε ποτέ, ή ακόμη κι όταν το μάθουμε φεύγοντας από αυτήν την ζωή, δεν θα μπορούμε να το πούμε σε κανέναν. Άλλα αυτές είναι σκέψεις μόνο, χωρίς ερωτήσεις και χωρίς απαντήσεις. Ο καθένας έχει την ελεύθερη βούληση να πιστεύει σε ότι νομίζει πώς του κάνει καλό και του δίνει δύναμη. Γιατί πρέπει πάντα αυτό που πιστεύεις να σε κάνει πιο δυνατό. Εγώ πιστεύω στην ζωή που ζούμε εδώ και τώρα, αυτήν την στιγμή, είτε είμαστε χαρούμενοι, είτε είμαστε λυπημένοι και αυτό που έχει σημασία εν τέλει είναι το πώς την φτιάχνουμε και ζούμε μέσα σε αυτήν.                                                                                                                                                                                                                       Άντζελα Παζάι